Πως συγχωρά κανείς κάποιον; Πόσος χρόνος απαιτείται; Βοηθά αν ζητήσει εκείνος πρώτα συγνώμη; Αν έχει γεράσει; Αν έχει αρρωστήσει; Αν περνά καλά ή όχι; Αν κατάλαβε το λάθος του ενδιάμεσα;
Είναι απαραίτητος ο τωρινός ρόλος του άλλου για την συγχώρησή του από εμάς; Δεν είμαστε εμείς, αυτοί που αποφασίζουν να αναιρέσουν μια “κατάρα”; Δεν είμαστε εμείς που “ξεπερνάμε” την κατάσταση, συνειδητοποιώντας πως το αλάθητο δεν ισχύει για κανένα; Ούτε για εμάς αλλά ούτε και για τους άλλους. Πως κολλώντας σε αυτό που κάποτε συνέβη, χάνουμε το τώρα και ναρκοθετούμε το μέλλον;
Συγχώρεση δεν ζήτησες.. αλλά νομίζω που είναι πλέον καιρός να την λάβεις… Όχι, δεν είμαι γενναιόδωρη, δεν το κάνω για σένα, αν σε συγχωρώ, σε συγχωρώ για μένα…
—
Καλησπέρα