Στο ταβάνι μας ξανά
Χορό στήνει με γοργόνες
Δεν την νοιάζει τίποτά
Η βροχή και το νερό της
Σταλαγματιά σταλαγματιά
Κερδίζει έδαφος, κάνει το δικό της
Δεν ακούει όταν λέμε «ας τα κομά…»
Η βροχή για άλλο ένα βράδυ
Μια δυνατά, μια σιγανά
Αφήνει υγρό ψυχρό σημάδι
Και αψηφά τα «αχ και βα..»
Αχ που θα πας βροχή;
Δεν θα σταματήσεις και λιγάκι;
Γιατί αυτή η επιμονή;
Τι θα ‘λέγες για ένα διαλλειματάκι;