Μερικές φορές νιώθω σαν τον Mr. Data του διαστημόπλοιου Enterprise…
«Μore data, more data» όπως κοιτούσε στο monitor του την ψηφιακή μορφή της εγκυκλοπαίδειας Bretanica στην προσπάθεια του ενημερωθεί για την ιστορία του άγνωστου για εκείνον πλανήτη Γη.
«Μore data, more data» και περνούν μπροστά από τα μάτια μου με μεγάλη ταχύτητα εντυπώσεις, άνθρωποι, ιστορίες, ιστορικά δεδομένα ακούγοντας ραδιόφωνο, συμβουλές υγιεινής διατροφής, αθλητικά νέα, συζητήσεις περί παγκόσμιας και εθνικής πολιτικής, προβλήματα πελατών, προσωπικές αγωνίες φίλων, σημαντικές ημερομηνίες, αναμνήσεις.
Mερικές φορές λυπάμαι που στα χρονικά πλαίσια μιας ζωής δεν θα μπορέσω να τα «γνωρίσω» όλα.
Άλλες φορές αγωνίζομαι να κερδίσω ένα κλάσμα δευτερολέπτου και να χαλινώσω έτσι λίγο τους εκπληκτικούς ρυθμούς.
Το ξέρω, δεν είμαι η μόνη που προσπαθεί να βρει μια ισορροπία σε αυτό το απίθανο σπαγκάτ μεταξύ του «θέλω» και «μπορώ».
Ούτε είμαι η μόνη που τρομάζει με αυτές τις ταχύτητες…
Και όμως, σε τι μπορεί να χρησιμεύσει ο τρόμος πέρα από το να δυσκολεψει άσκοπα τις προσπάθειες να βρεθεί ένας τρόπος για να αντιμετωπιστεί η ζωή;
«Μore data, more data…»