Ο δρόμος ήταν ανοιχτός και η Μαρία Ρίζου έφτασε γρήγορα στο συνεργείο. Το κτίριο βρισκόταν στο πίσω μέρος του οικοπέδου. Μπροστά υπήρχε χώρος για να παρκάρουν οι πελάτες καθώς και κάποια μεταχειρισμένα αυτοκίνητα χωρίς πινακίδες κυκλοφορίας, με ταμπελίτσες στις οποίες εγγραφόταν το μοντέλο, τα τεχνικά στοιχεία και η εκάστοτε τιμή. Άφησε τα μάτια της να χτενίσουν τα μοντέλα προς πώληση. Όχι ότι είχε περισεβούμενα λεφτά ή ιδιαίτερη διάθεση να αντικαταστήσει το 13 χρόνων Polo της, αλλά πλήρωνε χρόνο με χρόνο όλο και περισσότερα λεφτά στην συντήρηση και διορθώσεις. Αν συνέχιζε έτσι, σε δυο χρόνια θα είχε δώσει στην συντήρηση τόσα χρήματα όσα κάποτε για την αγορά.
Μια γρήγορη ματιά στις τιμές την επανέφερε στην πραγματικότητα. Δεν ήρθε για να διαλέξει αυτοκίνητο, άσε που τα οικονομικά της δεν της επέτρεπαν αυτήν την στιγμή τέτοια άλματα με μοντέλα διετίας…
Τρία τέταρτα της πρόσοψης του κτιρίου αποτελούσε μια τεράστια βιτρίνα, ο χώρος πώλησης και το γραφείο προφανώς, και άφηνε να φαίνεται ένα παρκαρισμένο μπλε Αudi A3. Μια πόρτα στα αριστερά του κτιρίου οδηγούσε στο γυάλινο γραφείο και μια μεγάλη πύλη προς το συνεργείο στα δεξιά.
Η αναρτημένη ταμπέλα στο επάνω μέρος του κτιρίου έγραφε με μεγάλα κεφαλαία γράμματα από την μια πλευρά μέχρι την άλλη:
“Αριστοτέλης Μαύρος, Συνεργείο αυτοκινήτων, Αγορές, Πωλήσεις Ford, Audi & Volkswagen”.
Το γραφείο φαινόταν άδειο έτσι προχώρησε η επιθεωρητής Ρίζου στο συνεργείο. Ούτε εκεί δεν είδε κανέναν εκτός από δυο αυτοκίνητα, αριστερά και δεξιά της εισόδου.
-Καλημέρα, είναι κανείς εδώ; ρώτησε μπαίνοντας.
-Ένα λεπτό, απάντησε μια ανδρική φωνή, αλλά δεν ήταν εύκολο να καταλάβει από που ερχότανε μέχρι που άκουσε έναν ήχο σαν αυτό που κάνουν τα πατίνια της Κατερίνας στο δρόμο. Κατεύθυνε το βλέμμα της εκεί από όπου ήρθε ο θόρυβος και κατάλαβε τι ήτανε. Κάτω από ένα από τα αυτοκίνητα βρισκόταν ξαπλωμένος ένας άνδρας σε μια ξύλινη πλάκα με ροδάκια και τώρα προσπαθούσε να τραβήξει το σώμα του προς τα έξω.
-Καλημέρα, της είπε σκουπίζοντας τα χέρια του σε ένα βρόμικο πανί. Η Ρίζου δεν ήταν σίγουρη αν τα χέρια τώρα είναι καθαρότερα από πριν ή αν αυτή η κίνηση ήταν μόνον μια συνήθεια χωρίς συγκεκριμένο ενδιαφέρον για το αν είναι αποτελεσματική ή όχι. Ο υδραυλικός γρύλος χάλασε εχθές το βράδυ και δυστυχώς δεν έφτασαν ακόμα τα ανταλλακτικά, εξήγησε γιατί ένιωθε λίγο ντροπή στο συνεργείο του να τον δει κανείς να δουλεύει με τέτοιες αναχρονιστικές μεθόδους.
Δεν της έδωσε το χέρι για χειραψία, η Μαρία Ρίζου υπέθεσε ότι ήταν μια καλή ιδέα.
-Επιθεωρητής Μαρία Ρίζου, ο κος Μαύρος;
Ο άνδρας κούνησε το κεφάλι του θετικά. Ήταν γεροδεμένος, ντυμένος με μια μπλε βρόμικη φόρμα, με γκρίζα μαλλιά και μούσι, γύρω στα 45 και την περνούσε ένα κεφάλι.
Μια πελάτης σας, η κα Δήμητρα Ζησοπούλου έφερε το αυτοκίνητό της στο συνεργείο σας για την ετήσια αλλαγή λαδιών. Μήπως μπορείτε να μου πείτε αν διορθώσατε και κάτι άλλο και αν θυμάστε σε ποια κατάσταση άφησε το αυτοκίνητο το συνεργείο σας; ρώτησε η Ρίζου.
-Και βέβαια στην καλύτερη, απάντησε ο μηχανικός αυτοκινήτων έτοιμος για καβγά.
-Μπορείτε σας παρακαλώ να κοιτάξετε τα χαρτιά σας και να απαντήσετε την ερώτησή μου;
-Δεν μπορώ τώρα, πρέπει να τελειώσω το αυτοκίνητο σε μια ώρα.
-Το αυτοκίνητο θα πρέπει να περιμένει. Η πελάτης σας είχε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα με το αυτοκίνητο που εσείς ελέγξατε, θα κοιτάξετε τώρα ή να καλέσω τους συναδέλφους μου των οικονομικών εγκλημάτων για να ρίξουν μια ματιά στα βιβλία σας; Και για όλα τα αυτοκίνητα στην αυλή να υποθέσω πως έχετε συμβόλαια αγοράς από τους προκατόχους;
Ο Αριστοτέλης Μαύρος την κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω. Δεν ήταν συνηθισμένος σε αντίλογο και ακόμα λιγότερο από γυναίκα. Του ερχότανε μέχρι τους ώμους, δεν ήταν κανένας Schwarzenneger ή καλύτερα Linda Hamilton από τον εξολοθρευτή, παρόλο που της έμοιαζε, αλλά ο τρόπος, η στάση και η σταθερότητα στη φωνή της του έδειχναν ότι δεν αστειευόταν και ότι δεν θα δίσταζε να πραγματοποιήσει την απειλή.
Αποφάσισε ότι δεν είναι εποχές για να μπλέκει κανείς με αστυνομίες και κατευθύνθηκε αμίλητα σε μια πόρτα που συνέδεε εσωτερικά το συνεργείο με το γραφείο.
Ξύπνησε τον υπολογιστή από το standby και έκλεισε γρήγορα το ανοιχτό παράθυρο μιας ταμπέλας του EXCEL. Το μόνο που πρόλαβε να δει η Ρίζου ήταν ο τίτλος του αρχείου στο πάνω μέρος του παραθύρου. “Αγορές/Πωλήσεις 2005”.
-Λοιπόν, άρχισε και αυτή την φορά στη φωνή του έλειπε η επιθετικότητα. Η Δήμητρα Ζησοπούλου αγόρασε από εμάς το Fiesta πριν ένα χρόνο περίπου, ήταν τριών ετών αυτοκίνητο, μας έδωσε το παλιό της αυτοκίνητο έναντι 500 Ευρώ, πλήρωσε 3000 Ευρώ στο χέρι και τα υπόλοιπα 4000 Ευρώ θα τα πλήρωνε με 12 μηνιαίες άτοκες δόσεις. Γνωρίζω τον Αντώνη, τον ξάδερφο της και με διαβεβαίωσε ότι η Ζησοπούλου μπορεί να πληρώσει. Είχε κληρονομήσει μετρητά και ακίνητα από τον παππού της. Έχει μείνει ένα υπόλοιπο ενός μήνα, δηλαδή 333 Ευρώ. Που μπορώ να πάρω το αυτοκίνητο πίσω; Αφού δεν εξοφλήθηκε μου ανήκει.
-Το αυτοκίνητο βρίσκεται στη σήμανση, σας συμβουλεύω να πάτε με ένα ρυμουλκό, η Ζησοπούλου τράκαρε πρώτα με ένα αυτοκίνητο της αντίθετης λωρίδας και μετά έπεσε πάνω σε ένα δέντρο.
Λοιπόν, πότε αλλάξατε λάδια, και ποιες συντηρήσεις κάνατε;
-Η Ζησοπούλου ήρθε τον προηγούμενο μήνα, με το που μπήκανε τα κρύα, αλλάξαμε λάδια, φίλτρο λαδιού, βάλαμε αντιψυκτικό, ελέγξαμε τα φώτα, μπουζιά, το προφίλ των λάστιχων, την εξάτμιση, τον καταλύτη. Αλλάξαμε ένα υαλοκαθαριστήρα και το σωληνάκι για τα υγρά των φρενών. Ήταν πορώδες και προτιμήσαμε προφυλακτικά να βάλουμε καινούργιο.
Πλήρωσε συνολικά, 68 Ευρώ, μόνον τα εργατικά και το λάδι. Τα ανταλλακτικά δεν τα χρεώσαμε λόγω της εγγύησης.
Το αυτοκίνητο ήταν σε άριστη κατάσταση όταν έφυγε από το συνεργείο μας.
Το υπογράφω.
-Περίεργο, τότε αναρωτιέμαι, γιατί η τροχαία με ενημέρωσε, ότι το δυστύχημα προκάλεσε ένα χαλασμένο σωληνάκι… είπε η Ρίζου και είδε το χρώμα του μηχανικού να χάνεται από το πρόσωπο του.
ΥΓ. H ιστορία και τα πρόσωπα της αστυνομικής ιστορίας είναι φανταστικά και ουδεμία ομοιότητα έχουν με καταστάσεις και πρόσωπα της πραγματικότητας.