Πότε θα σταματήσει να πονά αυτή η παλιά πληγή;
Θα σταματήσει άραγε ποτέ;
Ή θα έρχεται ξανά και ξανά σε ανύποπτο χρόνο να σου θυμίσει τα λάθη του παρελθόντος;
Χωρίς έλεος, χωρίς οίκτο.
Έτσι ξαφνικά, εκεί που νόμισες πως δεν υφίστατο πλέον.
Πως είχε εξαφανιστεί…
….
Αν έχει εξαφανιστεί τότε για την νιώθω έτσι βαθιά και απελπισμένα μέσα μου;
Αυτή την τεράστια πληγή…
Δεν θέλω να είμαι πληγωμένη.
Δεν θέλω να λυπάμαι.
Δεν θέλω την αίσθηση της αποτυχίας.
Την αίσθηση της απόρριψης.
…
Δεν την θέλω
αλλά να που δεν την ελέγχω.
Όπως δεν ελέγχω πολλά στην ζωή.
Δεν την θέλω, αλλά την νιώθω!