«Μαμά δεν θέλω να φοράς δαχτυλίδια;»
«Γιατί παιδί μου;»
«Δεν ξέρω, απλά δεν θέλω.»
«Σε ενοχλεί που ίσως γδέρνουν;»
«Όχι.»
«Γιατί τότε;»
«Δεν ξέρω, δεν θέλω να φοράς, δεν αρκεί;»
«Ναι σίγουρα, απλά θα ήθελα να καταλάβω τον λόγο… Τι σε πειράζει ακριβώς; Τα δαχτυλίδια ή το ότι τα φοράω εγώ;»
«Το ότι τα φοράς εσύ;»
«Γιατί δεν σου αρέσουν;»
«Μου αρέσουν, αλλά δεν τα θέλω στα δικά σου τα δάχτυλα.»
«Γιατί, αφού σου αρέσουν; Δεν είναι ωραίο να τα φοράω και να έχεις όμορφη μαμά;»
«Μα εσύ δεν χρειάζεσαι δαχτυλίδια μαμά, είσαι όμορφη χωρίς αυτά.»
…
ΥΓ. Συνήθως μου αρέσει να φορώ ένα λεπτό δαχτυλιδάκι. Εδώ και κάμποσους μήνες έτυχε όμως να μου σπάσει, οπότε δεν φοράω πλέον τίποτε. Η συζήτηση δεν έχει να κάνει λοιπόν με το τι βλέπει αλλά δεν του αρέσει, παρά με την άποψή του περί δαχτυλιδιών γενικότερα.