Ποιά προσωπική στεναχώρια να έχει κανείς, όταν ακούει στο ραδιόφωνο τις συμπλοκές στο Λίβανο;
Ποιό μικρό ψεγάδι να εκφράσει κανείς από την ζωή του, όταν προσγειώνεται το αεροπλάνο με τους πρόσφυγες;
Πότε θα βρεθεί επιτέλους μια λύση και θα σταματήσει αυτή η άσκοπη και παράλογη αιματοχυσία, ανεξάρτητα ποιός την άρχισε ή ποιός την συντηρεί και για ποιόν λόγο…
Πως μπορεί ο άνθρωπος να επιλέγει συνειδητά τον πόλεμο, την καταστροφή και τον θάνατο από την ειρήνη;
Συνθλίβομαι από την αδιαλλαξία μερικών και το αβάσταχτο βάρος των ημερών.