Το πρώτο μάθημα ζωής μου το έδωσε σήμερα η Marina και την υπερευχαριστώ.
Μάθημα πρώτο:
” Η ευτυχία μαθαίνεται από μικρά πράγματα. Ξεκινάς από τα μικρά για να καταλήξεις στα μεγάλα. Τα μικρά πράγματα ίσως να τα θεωρήσεις ασήμαντα π.χ.μπαίνεις στο λεωφορείο και κάποιος σου χαμογελάει (+1), σου λέει καλημέρα (+1), μικρές χειρονομίες που δεχόμαστε και κάνουμε πρός/από τους άλλους είναι μορφές ευτυχίας.”
Άσκηση πρώτη:
“Σε ένα τετράδιο καταγράφεις ακόμη και το τόσο δά.”
Χώρος ασκήσεως
– Ξύπνησα το παιδί μου με χαμόγελο και εκείνο μου το ανταπέδωσε
– Το RedBush τσάι καραμέλας αντί για τον καφέ (νηστεύω και καφές χωρίς γάλα δεν πίνεται) στο πρωινό ήταν ιδιαίτερα νόστιμο
– Είχαμε την πρωτειά με το να πούμε τηλεφωνικά τις ευχές μας στην Ριτσούλα
– Πρόλαβα και φρέναρα στο σταυροδρόμι, παρόλο που είχα προτεραιότητα και αποφθέχθει το ατύχημα,
– Ήταν μια σχετικά παραγωγική μέρα δουλειάς
– Δεν έβρεξε
– Ήταν μια φωτεινή μέρα
– Διάβασα 4 σελίδες από το αστυνομικό που ταλαιπωρώ εδώ και μήνες, όσο ο Οδυσσέας έπαιζε στην παιδική χαρά
– Το παιδί έπεσε, αλλά δεν χτύπησε
– Η βενζίνη ανεβαίνει, αλλά ευτυχώς έχω ακόμα να κινηθώ
– Βρήκα το κουράγιο και ξαναπήγα μετά από μια εβδομάδα απραξίας στην γυμναστική
– Τα δέντρα στους δρόμους έχουν ξεπετάξει φυλλαράκια
– Τα λουλούδια στου δρόμους ανθίζουν
– Είδα αμυγδαλιά. Φύλλα δεν είχε, αλλά τα άνθη της ήταν πυκνότατα.
– … :-)