To μαγαζάκι

Στο σχολείο
εκεί κοντά
τετράγωνο γωνιά
άνοιξε ένα μαγαζάκι.

Πολιορκία από παιδιά
πρωί – πρωί
στο διάλειμμα, στο σχόλασμα
για δες χαρά

Ψάχνουν λιχουδιές
αυτοκόλλητα, περιοδικά,
παιχνίδια
τα θαμπώνουν

“Πόσα μπορώ
με αυτά που έχω,
το χαρτζιλίκι
θα μου φτάσει;”

Ελπίδα και χαρά
για τα παιδιά
το μαγαζάκι
στη γωνιά

Ενοχλημένοι οι γονείς
“όχι σήμερα, ίσως αύριο”
δικαιολογούνται και προσπαθούν
γρήγορα να απομακρυνθούν

Αξιοθαύμαστος περιπτεράς
που τα δαμάζει τα παιδιά,
τους γονείς, τη βιοπάλη
στο μικρό το μαγαζάκι

Αυτό

Αυτό
και εκείνο
ποτέ
ίσως
βλέπω
γνωρίζω
δεν έχω

Πρωινό

17 χλμ μακριά για πρωινό
μόνος πριν, εκεί, μετά
‘Οσο μακριά και αν πας
να βρεις τον άλλο  ‘μόνον’
Πάλι μόνος θα είσαι
αφού πάλι εκεί
εσύ εσένα θα’χεις