Ψιτ κύριος; Να σου πω κάτι; Μη κοιτάς τριγύρω σου, μη αναρωτιέσαι. Εσένα ρωτώ, σε εσένα απευθύνομαι. Να σου πω; Αλήθεια σε ενδιαφέρει; Άκου λοιπόν:
Βαρέθηκα να ακούω για ρομαντικές αγάπες. Βαρέθηκα να διαβάζω για ανεκπλήρωτους έρωτες. Βαρέθηκα τη συναισθηματική μιζέρια της ζήλιας.
Σε αγαπώ τόσο που πονά, όσο άλλη/ος ποτέ δε αγάπησε πρωτύτερα ή μετέπειτα, αλλά πως μπορώ να σου δωθώ αν δεν ξέρω πως και εσύ με αγαπάς; Πως μπορώ να βεβαιωθώ πως δεν την/τον θυμάσαι ακόμα; Πως μπορώ να είμαι σίγουρη/ος πως μόνον για μένα χτυπά η καρδιά σου;
Έτσι σκέφτεται [εκείνη συνήθως] και είτε το λέει είτε όχι ζει με την αγωνία του να μη χαθεί αυτό που θεωρεί σημαντικό, και είναι συνέχεια σε μια αναμονή της καταστροφής. Δε ζει αυτά που συμβαίνουν, θετικά ή αρνητικά [αλλά άκρως υπαρκτά] παρά προσπαθεί να εξηγήσει τις κινήσεις του, τα λόγια που της είπε, αυτά που δεν της είπε, και δεν βρίσκει ησυχία. Δεν πιστεύει τίποτε. Ούτε λόγια, ούτε αυτά που βλέπει, ούτε αυτά που η λογική θα την έκανε να συμπεράνει. Και μένει εκεί καθηλωμένη, φυλακισμένη στο κλουβί που μόνη της δημιούργησε και ξεχνά πως η ζωή είναι σκληρή. Σκληρή, με ακούς; Σκληρή.
Ξεχνά πως υπάρχουν άνθρωποι που πεινούν, άλλοι που κακοποιούνται ή που σκοτώνουν για να μη σκοτωθούν. Πως πολλοί δεν έχουν που να μείνουν, που έχασαν την δουλειά τους και δεν βρίσκουν άλλη ή που τους αναγκάζουν να δουλεύουν χωρίς την θέλησή τους. Που πεθαίνουν από τις αρρώστιες, που βασανίζονται από απολυταρχικά καθεστώτα, πως τρέμουν μη κάποιοι βγάλουν το άχτι τους στην οικογένειά τους αντί σε αυτούς…
Σκληρή είναι η ζωή με ακούς. Σκληρή και ανήλεη, αλλά εσύ [καλώς ή κακώς] όλα αυτά τα αγνοείς. Εσύ -βλέπεις- έχεις την πολυτέλεια να ασχολείσαι με συναισθηματισμούς οπότε αφού εσύ αντικειμενικά δεν έχεις λόγο να στεναχωριέσαι, στεναχωριέσαι γιατί είναι ρομαντικό.
Βαρέθηκα τον ρομαντισμό με ακούς; Τον βαρέθηκα.
Ωμός ρεαλισμός μας χρειάζεται. Ωμός ρεαλισμός όπως και ωμή είναι η ζωή που ζούμε πραγματικά…
Ψιτ κύριος… καληνύχτα. Και που ‘σαι; Με το ρεαλισμό άρχισε από αύριο. Αν η ζωή σου φαντάζει δύσκολη να την καταλάβεις, να είσαι σίγουρος πως τα όνειρα έχουν ακόμα πιο αδιανόητους κανόνες.