Τα θεματα της ημερας
ειναι συνηθως χαρουμενα,
γιατι αραγε εκεινα της βραδειας δεν ακολουθουν;
Ισως γιατι την ημερα με απασχολουν αλλα ατομα;
ΕΝΑ συγκεριμμενο γλυκουλι, πανεξυπνο και ομορφουλι;
Toυ οποιου το ονομα αρχιζει με “Οδυ” και τελειωνει με “σσεας”;
Γιατι ακουμε επι το πλειστον παιδικη χαρουμενη μουσικη;
Γιατι δεν ασχολουμαστε με βαρια, ψυχολογικα, κοινωνιολογικα, πολιτικα, και δεν ξερω τι αλλο τελειωνει σε …κα, α βρηκα, ερωτικα θεματα;
Πρεπει οταν σκεφτομαι λιγο πιο βαθεια να μελαγχολισω απαραιτητα; Δεν μπορω να βλεπω τα πραγματα ανεξαρτητα ποσο σοβαρα ειναι με λιγο χιουμορ, με μια υγιη αποσταση;
Και αφου εχω υπομονη με τον γιο μου, γιατι δεν εχω και για τους αλλους; Οχι για ολους, αλλα τουλαχιστον για αυτους που με αγαπουν και τους αγαπω; Την εξαντλω καθημερινα και δεν μενει τιποτε υπολοιπο μετα τις 8 το βραδυ;
Τωρα ομως ειναι ακομα πρωινο και τα θεματα ακομα της ημερας.
Να και η αποδειξη :-)
(Κατεβαστε το, ειμαι σιγουρη πως φτιαχνει την διαθεση ακομα και χωρις να καταλαβαινει κανεις το νοημα του)