Συνάντηση σήμερα γονέων στο καινούργιο νηπιαγωγείο.
Χρειάστηκα δυο τηλεφωνήματα στον συνάδελφο μέχρι να βεβαιωθώ για την ακριβή ώρα. Την ξέχασα ενδιάμεσα…
Ευτυχώς έγκαιρα θυμήθηκα ότι ήταν σήμερα…
Ευτυχώς ο συνάδελφος σήκωσε το τηλέφωνο και κοίταξε στο ανάλογο ηλεκτρονικό ημερολόγιο.
Ευτυχώς είναι όλα κοντά.
Ευτυχώς είναι οι νηπιαγωγοί καλοί, έχουν πρόγραμμα, άποψη και από ότι φαίνεται «κολλά η χημεία μας».
To κτίριο δεν είναι τόσο καινούργιο όσο του προηγούμενου νηπιαγωγείου, αλλά τί τα θές; Άμα απασχολούνται περισσότερο με τα παιδιά, μετρά σίγουρα περισσότερο από έπιπλα του κουτιού.
Χαίρομαι που θα πάει ο Οδυσσούλης εκεί. Εύχομαι να του αρέσει. Είμαι σίγουρη ότι θα του κάνει καλό.
Χαίρομαι και ψάχνω το στρωματάκι μου στο πάτωμα, προκειμένου να ξεκουραστούν οι πιασμένοι μυς μου. Το κόκαλά μου πονάνε από την έντονη σωματική δουλειά. Ή είναι τα χτυπηματάκια από έπιπλα που δεν «υπάκουσαν» κατά την συναρμολόγηση, και έπεσαν πάνω μου όσο έστηνα π.χ. την ντουλάπα ή τις ραφιέρες μόνη μου;
Η θέα έξω από το παράθυρό μου…
Μια γεμάτη και καλή μέρα βρίσκει το τέλος της.
Καληνύχτα :-)